आफैंले सिकेको गाडीमा अस्ताए

गोरखा : गोरखा फुजेलका ३८ वर्षका नवराज तिवारीले २०५८ सालदेखि नै बसको खलासी बन्न सिकेका हुन् । १६ वर्षको उमेरमा खलासी बनेर उनी जुन बसको ढोकामा झुन्डिन सिके, त्यही बसको सहचालक बनेर काम गर्दागर्दै गत शनिबार बिहान उनको जीवन समाप्त भयो ।

ना ४ ख २२७० नंबरको बसमा गोरखाबाट काठमाडौं जाँदै गर्दा धादिङको झ्याप्लेखोला पहिरोमा पुरिएर उनको अरु दुई साथीहरूसँग एकै चिहान भयो । उनको यातायात पेशा सरल रेखामा कुदेन । जब बूढीगण्डकी जलविद्युत् आयोजनाले मुआब्जा बाँड्यो, उनले पनि केही रकम हात पारे ।

जुन बसमा खलाँसी बनेर २० वर्ष बिताए, त्यही बस किनेर बसको साहु बन्ने घरसल्लाह मिल्यो । उनले २६ लाखमा अर्जुन भट्टसँग सो बस किने । हिजोसम्मको खलासी आजै गाडी साहु बने । साहुमात्र बनेनन्, सो गाडीको चालक पनि आफैं बनेर स्वरोजगार बने । केही समयपछि नामी ड्राइभर रिठ्ठे कालेलाई ड्राइभर नियुक्त गरे ।

भीमसेनथापा गाउँपालिका ४ धावाका उनको लाइसेन्सको नाम भने मदन परियार थियो । कोभिडका कारण बिजनेस नपाएपछि किस्ता तिर्न सकेनन् । यही मेसोमा अढाइ वर्षअघि ड्राइभर मदन परियारले १९ लाख ५० हजारमा सो बस किनेका थिए । २६ किस्ता तिरिसक्दा पनि उनले गाडीको छ लाख ३० हजार अझै तिर्न बाँकी नै थियो ।

‘गाडी बेचेपछि फाल्टु भएर बसिरहेका नवराजलाई रिठ्ठे कालेले पार्टटाइम कन्डक्टरको काम दिने गरेका रहेछन् । अस्ति शुक्रबार पनि जाम काठमाडौं भनेर कन्डक्टर बनाएर लगेका रहेछन्’, सोही बसका संस्थापक साहुजी अर्जुन भट्टले भने, ‘भर्खर एक महिनादेखि खलाँसी सिक्दै गरेको विनय भट्टराई पनि त्यही बसमा थियो ।

आखिरीमा एउटै बसभित्र तीनै जनाको एकै चिहान भयो ।’ पहिरोमा पुरिनुअघि रिठ्ठेकाले ड्राइभरले राती साँढे १० बजेतिर लापुवेशीबाट काठमाडौँ जाने नाइट बसका ड्राइभर दीपक सुनारलाई फोन सम्पर्क गरेका थिए ।

‘हामी बिहान साँढे सातबजे त्यहाँबाट आएको त अहिलेसम्म यहीँ जाममा छौँ । तपाईँ त यहाँ आइपुग्दा भोलि बिहान हुन्छ होला भनेको रहेछ’, अर्जुन भट्टले भने, ‘दीपकले सरकारले नाइट बस नहिँडाउनु भनेको छ ।

हामी त आउँदैनौं भन्ने जवाफ फर्काएका रहेछन् ।’ आफै साहु, आफै ड्राइभर बनिरहेका मदन, यसअघिका खलाँसी, कन्डक्टर र गाडी साहुसमेत बनेका नवराज र भर्खर एक महिनादेखि खलासी सिक्दै गरेका विनय तीनैजनाको एउटै चिहान बन्यो सोही बस ।बसमा जम्मा दुई जना अरु यात्रु थिए । धार्चे गाउँपालिकाका ७ खानीगाउँका सुकबहादुर गुरुङ र उनकै साथी ।

सुकबहादुरले मुग्लिनमा सो गाडी चढाएका साथीको भने अझै सनाखत हुन सकेको छैन । अन्नपूर्ण पदमार्गमा पर्यटकको सहयोगी बनेर जान लागेका धार्चे ७ खानिगाउँका सुकबहादुर गुरुङ सोही बसभित्र थिए । १०, १२ दिन ट्रेकिङमा हिडेर दसैँअघि घर फर्किने योजना बनाएर गएका उनी अब कहिल्यै फर्कन पाएनन् । उनले राती दुई बजे दिदी मल्ली गुरुङलाई जाममा परिरहेका बेला सम्पर्क गरेका थिए ।

‘हामी त अहिलेसम्म सुरुङको मुखभनेर जाममा छमभनेर दिदीलाई फोन गरेका रहेछन्’, भाउजु आइती माया गुरुङले भनिन्, ‘त्यसपछि तीनबजेतिर त घटना भएको रहेछ ।’ झ्याप्लेखोला पहिरोमा पुरिएको बसभित्र रहेका पाँचैजनाको शव भेटिएको छ । चालक दलका ३ र २ यात्रुको शव भेटिएको गोरखा दरौंदी यातायात सेवा प्रालिका अञ्जन खत्रीले बताए ।

आइतबार उद्धारका क्रममा बसभित्र ना ४ ख २२७० नंबरको बस र सोका धनी तथा चालक मदन परियारको शव पहिचान भएको हो । उनी भिमसेन थापा गाउँपालिका ४ धावाका हुन् । साथै चालक धावा निवासी विनय भट्टराई र फुजेलका नवराज तिवारीको शव फेला परेको खत्रीले बताए ।

दुईजना यात्रुमध्य एकजना धार्चे गाउँपालिका ७ खानीगाउँका २७ वर्षका सुकबहादुर गुरुङ रहेको त्यहाँका वडाअध्यक्ष राकेश गुरुङले पुष्टि गरेका छन् । अर्का यात्रु सुकबहादुरकै सम्पर्कमा मुग्लिनबाट सो बसमा चढेका थिए । गत शुक्रबार धार्चे ७ लापुवेशीबाट काठमाडौँका लागि छुटेको सो बस आइतबारसम्म सम्पर्कविहीन थियो ।

आजको अन्नपुर्ण पोस्ट दैनिकमा प्रकाशित छ ।