पहिलो देखि चौथो कार्यकालसम्म ओलीले भोगेका चुनौती र प्रहारको कथा

नेकपा एमालेका अध्यक्ष केपी शर्मा ओली जति पटक प्रधानमन्त्री मन्त्री हुनुहुन्छ त्यति नै पटक अनेकौँ कृत्रिम  विषयहरू उत्पादन  गरेर झमेला सृजना गरिन्छ , कृत्रिम आरोपहरू लगाइन्छ । सायद यो देशमा यस्ता  विषयहरूलाई सजिलै सामना गर्न सक्ने सामर्थ्य ओली सँग आजको दिनमा अन्य नेताहरूसँग भन्दा बढी नै छ ।  

जब ओली पहिलो पटक प्रधानमन्त्री हुनुभयो आफ्नै छिमेकीले दिएको दुखसँग लड्न पर्‍यो । लडाइँ निकै पेचिलो बन्यो तर आम नेपालीको साथले  जित्नु नै भयो । त्यही दिन सम्झेर होला आज पनि छिमेकीको कर्के नजर छ ओली प्रति ।

प्रकृतिले दुःख दियो, भूकम्प पुर्‍याएको निकै ठुलो क्षतिसँग लड्नु पर्‍यो । अनेकौँ अप्ठ्याराहरूमा पनि जनताका घर उठाउन सक्नु र राहत दिन सक्नु उहाँको महान् सफलता थियो  । 

दोस्रो पटक प्रधानमन्त्री हुँदा विश्वभरि तहल्का मच्चाउने महामारी (कोरोना) को सामना गर्नुपर्‍यो । सुझबुझ नपुर्‍याएको भए, कार्यसम्पादनमा क्षमता  नदेखाएको भए सायद एक हप्तामा नेपालमा कोरोना फैलिएर महामारीले अझै धेरै क्षती हुने थियो होला । तर तुलनात्मक रूपमा कम क्षति हुनुमा ओलिले प्रदर्शन गरेको कुशलता नै थियो । ओलिले यस्ता झमेला बेहोर्नु परेको मात्रै कहाँ हो र बिरलै मानिसले मात्रै सामना गर्न सक्ने रोगको सिकार बने। 

दोस्रो पटक किड्नी ट्रान्सप्लान्ट सफल जब भयो आफ्नै भन्नेहरूले दिएका प्रताडना धेरै थिए कति जुन धेरै सम्झिरहन मन छैन । तेस्रो पटक पनि आफ्नै भन्नेहरूका दाउपेचसँग लडाइँ लड्न पर्‍यो तर पनि ओली असफल भएनन् । 

यस्ता कठिनाइका बाबजुद ओलीले देशलाई सपना मात्रै देखाएनन् भएन कयौँ विषयहरू बिपनामा परिणत गरिदिए।

आज चौथो पटक प्रधानमन्त्री हुँदा फेरि पनि डे वान देखिकै चौतर्फी प्रहार छ ,कृत्रिम आरोप छ । जसले नेपाल स्वाभिमान छ , नेपाली स्वाभिमानी छन भनेर  प्रमाणित गर्‍यो यही देशका नागरिकले नबुझे अरू कुन देशले बुझिदिने हो र यस्ता विषय ।

देशमा स्थिरता भएन, देशको अर्थतन्त्र बलियो पनि छैन, यसभन्दा अगाडिको सरकारका  प्रधानमन्त्री र अर्थमन्त्रीले बनाएको बजेटमा व्यापक रूपमा अनुशासन उलङ्घन छ त्यही बजेटले धेरै ठुलो नतिजा दिन सक्दैन तर पनि अर्थतन्त्रमा आशा जगाउन थालेको , भौतिक पूर्वाधारको क्षेत्रमा विकासले गति लिन थालेको कुरा एमाले सम्बद्ध मिडियाले होइन अरू मिडियाहरूले वास्तविक तथ्याङ्कका आधारमा लेखेका छन ।

हामी सुन्छौँ केही केही पात्रहरू घरीघरी त ति कसैका परिचालित अनुचरहरू नै हुन जस्तो लाग्छ  जसले एकै  दिनमा दर्जनौँ स्ट्याटस लेख्छन्  र कयौँ भिडियो सार्वजनिक गर्छन् । निराशा बाँड्ने , सबैभन्दा बढी प्रधानमन्त्रीलाई सराप्ने , त्यसपछि काँग्रेसका सभापतिलाई र मलिन स्वरमा प्रचण्डलाई पनि ।

यसरी सार्वजनिक गरिने धारणा बुस्ट गर्छन् , फेक आइडी बनाउँछन् मूलधारको राजनीतिलाई  सिद्ध्याउने प्रि प्लानमा नै समाचार उत्पादन गर्छन् र प्रचार गर्छन् । अमेरिकामा बस्ने एक जना व्यक्ति छन जो  नेपाल टेक्दैनन् त्यहीँ बसेर नेपाल सिद्धियो भन्ने प्रचार सामग्री बनाएर बुस्ट गर्छन् । 

अमेरिका जस्तो देशमा नेपालमा निराशा फैलाउन प्रत्येक दिन घण्टौँसम्म खर्चिन समय कसरी सम्भव छ होला जब विदेशमा बसेर आफ्नै निजी काममा व्यस्त नभए गुजारा गर्न कठिन हुन्छ । उनी को बाट परिचालित छन् शङ्कास्पद नै छ । 

त्यसैले नेपाल सिद्ध्याउन नेपाललाई स्वाभिमान बनाउन पर्छ भन्ने नायक सिद्ध्याउन पर्छ त्यसपछि मूलधारका पार्टी, स्थापित राजनीतिक दल सिद्ध्याउन पर्छ भन्ने सोचका साथ गरिएका डिजाइन बुझ्न कुनै कठिन छैन । 

त्यसैले एक पटक होइन हजार पटक जनतालाई बताएर बुझाउन जरुरी छ, त्यसै गरौँ । पार्टी माथि चौतर्फी आक्रमण भइरहेको वेलामा समेत प्रतिवादमा हामी भुइँमान्छेहरुले मात्रै हो त भिड्ने र गाली खाने ? आज हिजोको जस्तो लुकिछिपी राति राति पार्टी निर्माण गर्न हिँड्नु छैन युग बदलियो प्रविधि भित्रियो हाम्रो कामको शैली पनि बदलियो सामाजिक सञ्जालमा निजी आइडी नभएको र स्मार्ट फोन नबोक्ने सायदै कोही पार्टी कमिटीमा होला । 

मोबाइलको स्क्रिनमा पार्टीका श्रद्धेय अध्यक्ष तथा सम्माननीय प्रधानमन्त्रीको दाहसंस्कार सम्मको तुच्छ भिडियो हेरेर तिम्रो शरीरमा एउटा काँडा पनि उठेन ?

यस्तो तल्लो स्तरको हर्कत सम्बन्धमा एक पोष्ट वा कमेन्ट सम्म लेखेनौँ भने तिमी  नेकपा  एमाले हुनुको कुनै अर्थ रहँदैन। 

हरेक मोर्चामा डटेर लड्नु पर्ने वेला समेत नेतृत्व सँग फोटो खिच्नमा मात्रै तँछाडमछाड देखिन्छ । तर खोइ आक्रमण विरुद्ध प्रतिवादमा खरो उत्रेको ? अब हरेक नेता  देखि  कार्यकर्ता सम्मका  सामाजिक  सञ्जाल का गतिविधिहरू निगरानी राख्नु पर्ने देखिन्छ, नेतृत्व सँग कुम जोडेको फोटो कति हाल्यो अनि पार्टी र नेतृत्व विरुद्धको आक्रमणको प्रतिवादमा कति लेख्यो, कति बोल्यो । 

आज पार्टी मूल्याङ्कनको एक नयाँ आधार यो पनि  बन्नुपर्छ । अब हरेक  पार्टीका सदस्यहरूले  चिया  चौतारी  देखि  मेलापात  लगायत  मानिसहरूको  भिडभाड हुने ठाउँमा  पार्टी र पार्टी नेतृत्वले गरेका कामहरूको प्रचार गरौँ ।

 नेपालको राजनीतिक संस्कृतिमा बारम्बार देखिएको रोग भनेको विश्वासघात र व्यक्तिगत महत्वाकांक्षा हो। यही पृष्ठभूमिमा एमालेलाई कमजोर पार्ने खेल चलाइएको आभास हुन्छ। तर एमालेले समयमै परिस्थितिलाई चिनेको छ। राजनेता केपी शर्मा ओलीको दूर दृष्टि र दृढ निर्णयले सम्भावित “गोर्बाचोभ नीति” जस्ता प्रयोगलाई रोक्दै एमालेलाई सुरक्षित राखेको छ।

यसैले, एमालेका दूरदर्शी नेताहरूलाई बधाई दिनै पर्छ केही त्यस्ता नेताहरूले पछि बुझ्ने छन किन पछि लागिएको रहेछ भनेर मलाइ त लाग्छ केही दिनमा पूर्व राष्ट्रपति विद्या देवी भण्डारी  ले ति साना टुक्रेहरूलाई लिएर  क्रान्तिकारी भन्दै एउटा टुकडी निर्माण गर्ने अभियानमा लागेको देखिन्छ । 

जो जो एमाले विरोधी छन उसै सङ्ग पूर्व राष्ट्रपति ज्युले  कुम जोड्या छन्। फरक बाटो अपनाउन तयार छु भन्या के हो ? प्रतिक्रियाबादीहरुले एमाले कमजोर बनाउन पहिले देखि कसरत गरेका थिए  ।

पहिला बामदेवलाई परिचालन गरेर दुई  टुक्रा पारे ।  एमाले झन् विस्तार भयो हिजो अस्ति माकुने झालनाथ परिचालन गरेर चोइटायो एमाले सुद्धिकरण भयो । अहिले विद्या भण्डारीलाई  परिचालन गरेका छन् , यसले पार्टी अझै  बलियो मजबुत  एकातावद्ध  र  सङ्गठित हुनेछ ।

रामप्रसाद  रिजाल  नेकपा  एमालेका युवा  नेता  हुन ।